गुंता सोडवत सोडवत आपण कधी त्या गुंत्यात अजून गुंतत जातो खरच नाही काळात... असाच होत.. एखादी गोष्ट टाळायची ... नाही करायची एखादी गोष्ट.. असा आपण जेवा वारंवार आपल्या मनाला सांगतो तेवा...आपण त्या गोष्टीतल्या 'हे करायचं नाही' यातील 'नाही' हा शब्दच वगळून टाकतो.. सॉरी .. वगळला जातो अस म्हणन जास्त योग्य राहील.. 'गुंतुनी गुंत्यात साऱ्या गुंता माझा गहिरा...' असा म्हणायची वेळ येते ... मध्यंतरी मी 'द सिक्रेट' हे पुस्तक वाचत होते.. तेवा वाटल ... हे पुस्तक वाचाल हे खर.. पण यातल्या किती गोष्टी आपण आचरणात आणू शकलो??? हा प्रश्नच पडला...

23-Dec-11 तू काल यायला हवा होतास , माझा एकांत मिटवून टाकायला हवा होतास … माझ्या अधीरतेचा बांध फोडून टाकायला हवा होतास … मन फुलपाखरात माझ्या रंग भरायला हवा होतास … तुझ्या स्पर्शाने तो क्षण फुलवून टाकायला हवा होतास … या पामर मनाची व्यथा जाणून घ्यायला हवा होतास .. माझ्या अस्तित्वाची जाणीव करून देण्यासाठी हवा होतास … हरवलेल्या माझ्यातल्या 'मी' ला शोधण्यासाठी हवा होतास … कोमेजलेल्या या फुलाला पान्हा फुलवण्यासाठी हवा होतास … अत्तराला या गंधाळून टाकण्यासाठी हवा होतास ….. तहानलेल्या या चातकाची तृष्णा मिटवण्यासाठी हवा होतास …. अनोळखी गर्दीत हरवलेल्या या पिलाला एक ओळखीचा हात द्यायला हवा होतास …. अबोल या ओठांना शब्द देण्यासाठी हवा होतास …. भरकटलेल्या या पाखराला घरट्याची वाट दाखवायला हवा होतास … :)